13-go lutego 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł w sprawie M.W. przeciwko GIODO. Sąd podtrzymał decyzję GIODO, który po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego w sprawie skargi M.W. na przetwarzanie jego danych osobowych przez Proboszcza Parafii Rzymskokatolickiej pod wezwaniem Św. Tymoteusza (Murowana Goślina), umorzył postępowanie. Sąd (niestety) uznał, że samo złożenie oświadczenia woli nie wystarcza do skutecznego wystąpienia z Kościoła i wskazał instrukcję Episkopatu jako zbiór zasad regulujących tą kwestię. Pozostaje mieć nadzieję, że skarżący odwoła się do NSA, a ten zmieni orzeczenie niższej instancji.
Nawet zaś hipotetycznie przyjmując, iż kwestia wystąpienia z Kościoła ma wpływ na stosowanie normy art. 43 ust. 2 ustawy, to wskazać należy, iż skarżący nie wykazał, aby wystąpił z Kościoła w sposób skuteczny. Powoływanie się w tym zakresie przez skarżącego na złożenie oświadczenia woli, o jakim mowa w art. 60 i następnych kodeksu cywilnego, jest niewystarczające. Sposób działania osób, które zamierzają formalnie wystąpić z Kościoła Katolickiego określiła Konferencja Episkopatu Polski wydając w dniu 27 września 2008 r. "Zasady postępowania w sprawie formalnego aktu wystąpienia z Kościoła". Skoro więc skarżący należy do Kościoła, to aby z niego skutecznie wystąpić musi zastosować się do kościelnych zasad regulujących tę kwestię. Są to bowiem wewnętrzne unormowania organizacji, do której należy skarżący, regulujące wzajemne relacje między organizacją, a jej członkami.
Sąd wojewódzki na nowo również zinterpretował art. 43 ust. 2 Ustawy o ODO (zwłaszcza sformułowanie "zbiór danych") stwierdzając, iż GIODO nie ma uprawnień do kontroli ksiąg parafialnych nawet jeśli zachodzi podejrzenie, że przetwarzane są w nich dane osób nie należących do Kościoła. Jest to interpretacja dosyć wydumana i miejmy nadzieję, że NSA również ją zmieni.
Treść powyższych norm prawnych wskazuje w sposób niebudzący wątpliwości na to, że zbiór danych obejmuje swoim zasięgiem wiele danych, tj. wiele danych należących do wielu osób. Tym samym, bez związku z przedmiotem wyłączenia, o jakim mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, pozostaje ewentualna skuteczność wystąpienia strony z Kościoła. Ustawa w omawianym przepisie nie odnosi się bowiem do danych jednostkowych, a do zbioru danych. Stąd więc, badanie w niniejszym postępowaniu skuteczności wystąpienia skarżącego z Kościoła pozostaje w oderwaniu od istoty przedmiotowej sprawy.
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/4342B92248
{jcomments off}